యాంటీబయోటిక్ నిరోధకత అనేది పాత సమస్య అయినప్పటికీ, ఇటీవల కాలంలో ఇది ప్రపంచవ్యాప్తంగా తీవ్రమైన ఆరోగ్య ముప్పుగా మారుతోంది. గతంలో సులభంగా నయం అయ్యే జబ్బులు కూడా ఇప్పుడు చికిత్సకు స్పందించకపోవడం ఆందోళన కలిగిస్తోంది. “అంటినీ దట్టించే” శక్తి కలిగిన బ్యాక్టీరియాలు మన ఆరోగ్య వ్యవస్థను గణనీయంగా ప్రభావితం చేస్తున్నాయి. ఈ పరిస్థితిని “యాంటీబయోటిక్ నిరోధకత” అని పిలుస్తారు, ఇది ప్రపంచ ఆరోగ్య సంస్థ (WHO) కూడా అత్యవసరంగా ఎదుర్కొనాల్సిన సమస్యగా గుర్తించింది.
యాంటీబయోటిక్ నిరోధకత అంటే యాంటీబయోటిక్ మందులు పనిచేయకుండా ఉండే పరిస్థితి. ఇది ఎక్కువగా మందులను తప్పుగా వాడటం, అవసరం లేనప్పుడు కూడా తీసుకోవడం, మందుల కోర్సును పూర్తిగా చేయకపోవడం వల్ల ఏర్పడుతుంది. బ్యాక్టీరియాలు కొంతకాలానికే ఈ మందులపై “రక్షణ పద్ధతులు” అభివృద్ధి చేసుకుని, శక్తివంతంగా మారిపోతాయి. దాంతో సాధారణంగా కనిపించే టోన్‌సిల్, మైక్రోబయల్ ఫీవర్, టైఫాయిడ్ వంటి వ్యాధులే మందులకు లొంగకపోతున్నాయి.
ఈ నిరోధకత వల్ల ఆసుపత్రుల్లో చికిత్సలు అధిక ఖర్చుతో కూడుకున్నవిగా మారాయి. శస్త్రచికిత్సలు, ఆర్గన్ ట్రాన్స్‌ప్లాంట్‌లు, క్యాన్సర్ ట్రీట్మెంట్ వంటి విభిన్న చికిత్సలపై ప్రభావం చూపుతుంది. WHO అంచనా ప్రకారం, ప్రతి ఏడాది ప్రపంచవ్యాప్తంగా లక్షలాది మంది యాంటీబయోటిక్ నిరోధకత వల్ల మరణిస్తున్నారు. ఈ పరిస్థితి కొనసాగితే రాబోయే సంవత్సరాల్లో ఈ సంఖ్య మరింతగా పెరిగే అవకాశముంది.
ఈ ప్రమాదాన్ని ఎదుర్కొనటానికి వ్యక్తిగత, వైద్య మరియు ప్రభుత్వ స్థాయిలలో చర్యలు అవసరం. డాక్టర్ల సలహా లేకుండా యాంటీబయోటిక్‌లు వాడకూడదు. చేతుల శుభ్రత, ఆహార పరిశుభ్రత పాటించాలి. ప్రభుత్వాలు ప్రజల్లో అవగాహన పెంచాలి. పరిశోధకులు కొత్త యాంటీబయోటిక్‌లను అభివృద్ధి చేయాలి. ఈ సామూహిక చర్యల ద్వారానే మనం యాంటీబయోటిక్ నిరోధకత అనే ఈ తీవ్రమైన సమస్యను ఎదుర్కొనగలము.
